رمز و راز دستان سبز - مهسان بلاگ

اینها ترس بی دلیلی هم نیست، چراکه چند تجربه ناموفق برخی را وادار می نماید تا دیگر به فکر نگهداری از گل ها نباشند. اگر از آن گروه افرادی هستید که به گل و گیاه علاقه ندارند، می توانید دور این ماجرا خط بکشید، اما اگر دوستدار پرورش گل و گیاه هستید باید دل به دریا بزنید و البته پای سختی های این راه نیز بمانید. در گام اول باید دید اشتباه تان کجاست و راه های غلبه برآن را یاد بگیرید ، گام مهمی که با تمرین مدام به دست می آید.

در این گزارش به شش راه چاره پرداخته ایم، راه چارههایی که به گفته کارشناسان برای داشتن دستی سبز به کار می آیند.

با نور آغاز کنید

بیشتر افراد گل و گیاهان را بر اساس دوست داشتن خودشان که معمولا به دلیل شکل ظاهری و زیبایی گل است یا دکوراسیون خانه و حتی طبق مد می خرند. من نمی خواهم اینها را رد کنم. به هر حال اصل لذت بصری را نمی توان نادیده گرفت. اما عادلانه این است احتیاجهای گل را پیش از خواست خودمان در نظر بگیریم. جان گیاه به نور بسته است.

اگر نور مناسبی برای حمایت از گل نداشته باشید و گل نتواند شاداب باشد دریافت آن چه فایده ای دارد؟

پس موقع خرید باید اولین اصل برای شما داشتن نقطه ای با نور کافی در خانه باشد که می خواهید گیاه را در آن قرار دهید. نور دارای دو ویژگی کمی و کیفی است. کمیت یا همان اندازه نور بستگی به ورودی نور به خانه دارد که به طور معمول، پنجره جنوبی بیشترین نور را به شما می دهد و پنجره شمالی، کمترین نور را. کیفیت نور هم در طول فصول مختلف تغییر می نماید. چون زاویه تابش خورشید متفاوت است. مثلا اگر شما در خانه تان سه پنجره جنوبی داشته باشید در زمستان نور خوبی از آنها دریافت می کنید اما در تابستان چون زاویه تابش خورشید بیشتر است شما ناچارید نور را فیلتر کنید.

وقتی کیفیت و کمیت نور خانه تان را فهمیدید آن وقت می توانید گیاه مناسب را برای رشد در آن فضا انتخاب کنید؛ چرا که اگر نتوانید نور مورد احتیاجش را تأمین کنید فقط گیاه را به رنج و سختی انداخته اید.

تحقیق بیشتر، آینده روشن تر

قاعده اش این است وقتی گلی را می خریم همراه گل یک بروشور یا کاتالوگ کوچک بدهند دست مان و بگویند این راهنمای نگهداری اش که دست کم باید اطلاعاتی مثل نور، آب، دما، رطوبت و توصیه های تغذیه ای برای گیاه در آن آمده باشد.

بهتر است بدانیم گل مدنظرمان نور دوست است یا سایه دوست، احتیاج به آبپاشی روی برگ دارد یا نه، ساعات مناسب رطوبت پاشی چه زمانی است، جای خنک را می پسندد یا محیط گرم را، بهترین وقت کود دهی چه زمانی است، چند وقت یک بار کود بدهیم، بهترین روش کوددهی چه جوری است، بایدها و نبایدهای آبیاری اش را به ما بگویند. چند روز یک بار آب می خواهد، کیفیت آب آبیاری چطوری باشد، روش تکثیرش را یاد بدهند. این که هرس می خواهد یا نه. راه های مبارزه با آفات و بیماری هایش هم خیلی مهم است. هر گل به چه خاکی احتیاج دارد؟ زمان تعویض گلدان ها کی است و چه گلدان هایی از همه مناسب ترند.

اما متأسفانه چنین کاری صورت نمی گیرد. پس بهتر است خودتان دست به کار شوید و اطلاعات تکمیلی را در خصوص مراقبت از گیاهان کسب کنید. مثلا به ما گفته می گردد برخی گیاهان در نور کم زنده می مانند؛ این به آن معنی نیست که صرفا در نور کم زندگی نمایند چه بسا نور متوسط یا خوب هم موجب رشد و شادابی بیشترشان گردد. اما قدرت سازگاری با نور کم را هم دارند.

پس شما باید در جست وجویتان دنبال این باشید که دقیقا چه چیزهایی برای رشد و نمو گل و گیاه مدنظرتان احتیاج است. اگر می خواهید از آنهایی باشید که می گویند گل به دست شان می آید پس از تحقیق کردن ناامید نشوید. تحقیق هم به تنهایی خواندن کتاب یا جست وجو در اینترنت نیست. از آدم های با تجربه غافل نشوید. آنها دارای گنجینه ارزشمندی از اطلاعاتی هستند که شاید در هیچ کتابی نیامده باشد. تجربیات شان را بشنوید و بعد با شرایط خودتان تطبیقش دهید.

نکته: بهتر است از گل های آسان رشد، مقاوم و ارزان آغاز کنید.

هر که بامش بیش گلش هم عظیم تر

به لطف اینستاگرام نگهداری گلدان های عظیم در خانه رونق بیشتری گرفته. اما یادتان باشد گلی را انتخاب کنید که اندازه اش با فضای داخلی خانه شما متناسب باشد و این را هم در نظر بگیرید که گیاهان رشد می نمایند و اندازه شان دو یا چند برابر عظیم تر می گردد. پس چشم انداز آینده گل را حتما در نظر بگیرید. لابد با خودتان می گویید این چه ربطی به سبز بودن دست آدم دارد؟ معلوم است خب وقتی شما گلدانی داشته باشید که نتوانید حداقل مکان را برای گل تأمین کنید گل در کسب احتیاجهایش دچار مشکل خواهد شد. حتی جا به جایی و تکثیر گلدان های عظیم کمی سخت است و ممکن است از عهده هرکسی برنیاید. آن وقت به شما القا می گردد لابد من بلد نیستم گل پرورش بدهم.

عجله کار شیطان است

خب دانستید که قبل از هر چیز، بسته به شرایط محل زندگی تان، گل های مورد علاقه تان را انتخاب کنید بعد با عشق آنها را پرورش دهید.

لازم نیست بلافاصله بعد از ورود گل به خانه برای خیرمقدم، گلدانش را عوض کنید. رعایت همین یک نکته گیاه را از استرس در امان می دارد. گل هم یک موجود زنده است مثل ما. چند هفته صبر کنید محیط جدیدش را بشناسد و فرصت آشنایی با آن را پیدا کند. بعد که سازگار شد اگر احتیاج بود گلدانش را تعویض کنید.

اگر این کار برایتان سخت است یا تجربه بدی از آن دارید برای این که خودتان را به بد دستی متهم نکنید تعویض گلدان ها و تکثیر گل ها را به افراد کاربلد خانواده واگذار کنید.

مثلا یک روز قرار یک دورهمی را بگذارید و از آنها بخواهید در این کار یاری تان نمایند. این طوری می توانید هم از نزدیک آموزش عملی ببینید و هم بر این حس بد غلبه کنید.

نکته: معمولا گیاهان در محیط جدید دچار استرس می شوند که نشانه های آن شامل پژمردگی، ریزش برگ یا گل، رشد علفی و قد کشیدن زیاد، قهوه ای شدن نوک برگ ها یا زرد شدنشان است. البته این علائم در همه گل ها یکسان نیست و در هر گل و هر شرایطی ممکن است یک جور خودش را نشان دهد.

گل برای وصل کردن آمده

مطالعات نشان می دهد افرادی که وقت خود را صرف پرورش گیاه می نمایند، استرس کمتری در زندگی دارند. چون گل و گیاهان به فضا رنگ و تازگی می بخشند و برای شما شادابی به ارمغان می آورند. گل ها قرار است به شما آرامش بدهند نه این که آرامش را از شما بگیرند. پس پیش از خرید هر گلی این نکته را به خودتان یادآوری کنید. هر وقت توانستید به اطلاعات کافی درباره گل و گیاهان برسید و شرایط نگهداری شان را داشتید آن وقت برای خریدشان پا پیش بگذارید.

دل به دل گل ها که بدهید آنها هم پاداش کارتان را با سبزانگشتی بودن به شما می دهند.

آبیار که 2 تا شد گل یا خشک می گردد یا می پوسد!

اجازه بدهید اول تکلیف این مساله را روشن کنیم. باید یک نفر مسؤول آبیاری گل و گیاهان خانه باشد. البته اگر می توانید با هم هماهنگ باشید چند نفری هم می گردد به گل ها رسیدگی کرد. همچنین یکی از اشتباهاتی که برای آبیاری گل و گیاهان صورت می گیرد پیچیدن نسخه یکسان برای همه آنهاست. مثلا این که می گویند تابستان یک روز در میان گل هایت را آب بده و زمستان هفته ای دو بار. آیا نباید پرسید چه گلی و در چه شرایطی؟ نوع گیاه، دما، نور و رطوبت عوامل مؤثر در مشخص تشنگی گیاه هستند. احتیاج آبی را همواره نمی گردد چشمی تشخیص داد و به خشک بودن سطح خاک اکتفا کرد. ساده ترین کار این است که انگشت خود را در خاک فرو کنید. اگر خاک خیس بود یعنی هنوز آب نمی خواهد.

نکته: عزیزان می دانید یکی از ضررهایی که ما نابلدانه به گل و گیاهان مان وارد می کنیم این است که هربار آب در پارچ یا کتری می ماند برای صرفه جویی آن را پای گلدان ها خالی می کنیم. آیا ما دوست داریم وقتی تشنه نیستیم کسی به زور آب اضافی توی حلق مان بریزد؟

زینب خزایی - جامعه / روزنامه خبرنگاران

بانیما: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما

مجله سامی: مجله سامی: انجمن های گفتگو